Τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΕΙΑ ΑΕ (ΠΡΩΗΝ ΤΣΑΟΥΣΟΓΛΟΥ), εταιρεία παραγωγής χαλυβδοσωλήνων, αποτέλεσε μία από τις “βαριές” βιομηχανίες της χώρας μας με λειτουργία από το 1966 και σπουδαία παρουσία στο χώρο των εξαγωγών για τα δεδομένα της Ελλάδας. Το 1984 άλλαξε ιδιοκτησία και περιήλθε στα χέρια της Εθνικής Τράπεζας. Τα πρώην Σωληνουργεία Τσαούσογλου αγοράστηκαν από τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου.
Αποτέλεσε ένα από τα δύο εργοστάσια, που παρήγαγαν σωλήνες ειδικών προδιαγραφών, κατάλληλους για εφαρμογές υψηλής πιέσεως, όπως για πετρελαιοπηγές και μονάδες μεταφοράς φυσικού αερίου. Μέχρι και τις αρχές τις δεκαετίας του 2010, το σύνολο της παραγωγής εξαγόταν στο εξωτερικό και κυρίως στις ΗΠΑ (Τέξας κλπ). Ταυτόχρονα, ήταν ένα από τα δύο εργοστάσια, με αυτό το αντικείμενο στην Ελλάδα.
Κάπου εδώ όμως, το succes story μίας ακόμη βιομηχανίας στην Εύβοια τελειώνει και το κύκνειο άσμα γράφεται το 2015, με την κήρυξη πτώχευσης της βιομηχανίας (παρά τους πολυετείς αγώνες των εργαζομένων να κρατήσουν ανοιχτή την επιχείρηση). Από τότε μέχρι σήμερα όμηροι της κατάστασης για μία ακόμη φορά είναι 30 περίπου εργαζόμενοι των πρώην Ελληνικών Σωληνουργείων. Παράλληλα, εγείρονται σειρά ερωτημάτων για την υφιστάμενη κατάσταση, τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και το μέλλον των εργαζόμενων, που εν μέσω οικονομικής κρίσης ζουν υπό καθεστώς ανεργίας.
Την πτώχευση ακολούθησε ο ορισμός σύνδικου για να προχωρήσουν οι σχετικές διαδικασίες, με τους εργαζόμενους ωστόσο, να καταγγέλλουν αδικαιολόγητες καθυστερήσεις εις βάρος τους. Συγκεκριμένα, πέρασε ενάμιση χρόνος για να ολοκληρωθούν οι αναγγελίες πιστωτών, ενώ χρειάστηκαν περισσότερο από δυο χρόνια για να ολοκληρωθεί η απογραφή και εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων του εργοστασίου (μηχανήματα, κττίρια, κ.λ.π.). Σήμερα, οι εργαζόμενοι και ύστερα από αδικαιολόγητη ταλαιπωρία 3 σχεδόν χρόνων, αναμένουν την ανακοίνωση ημερομηνιών πλειστηριασμού.
Ταυτόχρονα, σημαντικό ζήτημα προέκυψε με την φύλαξη του εργοστασίου, με τους εργαζόμενους και πάλι να πληρώνουν το μάρμαρο. Το εργοστάσιο παρέμενε αφύλαχτο αρχικά και υπό το φόβο λεηλασιών και πλιάτσικου, από τον Απρίλιο του 2016, ανέλαβαν οι απολυμένοι εργαζόμενοι τη φύλαξη του, με σκοπό την προστασία από κλοπές και φθορές τρίτων. Οι εργαζόμενοι περιφρουρούσαν ανεπίσημα το εργοστάσιο για δύο ολόκληρα χρόνια, χωρίς να υπάρχει διάθεση από πλευράς συνδίκου εύρεσης λύσης. Όπως τόνισε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων κ. Δημήτρης Κόκκινος στο evia365.gr, μόλις σήμερα, φαίνεται να βρέθηκε συμβιβαστική μέση λύση και η φύλαξη να αναγνωρίζεται ως επίσημη.
Αξίζει να σημειωθεί, πως οι 30 περίπου απολυμένοι εργάτες διεκδικούν δεδουλευμένα 57 μηνών, ενώ όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν έχουν να δουν το χρώμα του χρήματος από το 2011, βιώνοντας παράλληλα το φάσμα της ανεργίας!
Τέλος, αν οι διαδικασίες κινηθούν κατά το συντομότερο δυνατόν και οι πλειστηριασμοί ευδοκιμήσουν, οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να λάβουν επιτέλους ένα μέρος του χρηματικού ποσού, το οποίο τους έχει εκδικαστεί. Η περίπτωση τους είναι ξεχωριστή σε σχέση με τα υπόλοιπα εργοστάσια που έκλεισαν στη χώρα μετά το 2015, καθώς για 15 ημέρες “πρόλαβαν” τον παλιό νόμο. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το τότε νομικό καθεστώς πτωχεύσεων κατά τη διάρκεια των πλειστηριασμών, χρήματα καταβάλλονται πρώτα στους εργαζόμενους και εν συνεχεία σε οφειλές δημοσίου και τραπεζών. Υπενθυμίζεται ότι ο νέος μνημονιακός νόμος ορίζει πως προηγούνται οι τράπεζες και το Δημόσιο και αν και εφόσον υπολείπονται χρήματα από εκποιήσεις και πλειστηριασμό καταβάλλονται στους εργαζόμενους.
Σε κάθε περίπτωση και τα Ελληνικά Σωληνουργεία προσθέτονται στο μακρύ κατάλογο των πτωχευμένων εργοστασίων της χώρας, που συντελούν στον αφανισμό της ελληνικής βιομηχανίας, συμπαρασύροντας μαζί τους και τις ζωές των εργαζόμενων τους σε περιόδους, που οι παχιές αγελάδες αποτελούν όνειρο θερινής νυχτός.
