8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μία ημέρα αφιερωμένη στο γυναικείο φύλο. Γιατί όμως, να έχει καθιερωθεί μία συγκεκριμένη ημερομηνία κατά την οποία τιμώνται όλες οι γυναίκες ανά την υφήλιο;
Πρόκειται για μια γιορτή χωρίς καρδούλες, πολύχρωμα μπαλονάκια και δώρα σε ροζ περιτύλιγμα, που τόσο αγαπούν οι γυναίκες. Δεν πρόκειται για μία γιορτή κατά την οποία οι γυναικοπαρέες μαζεύονται στο αγαπημένο τους στέκι και πίνουν –ροζέ- κρασί. Είναι μια ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο.
Ιστορική αναδρομή
Οι γυναίκες έβαλαν γερά θεμέλια έτσι ώστε, στον 21ο αιώνα, να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης με τους άνδρες. Όλα, βέβαια, ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, όταν οι γυναίκες του στις Βερσαλλίες ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα».
Κι όμως, η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και της Διεθνούς Ειρήνης. Μια ημέρα επανάστασης και αέναης ελευθερίας κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από την πρώτη «σπίθα».
Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Αν και υπήρξαν ισχυρισμοί ότι η μέρα γιόρταζε τη διαμαρτυρία των εργατριών στην κατασκευή ενδυμάτων -στις 8 Μαρτίου του 1857, από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας- οι ερευνητές τούς καταρρίπτουν ως μύθο.
Με αφετηρία τις ΗΠΑ, λοιπόν, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε κατά την διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910).
Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση τριών Γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να εορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.
Στις 19 Μαρτίου 1911 εορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία. Κοινός τόπος και στις τέσσερις χώρες ήταν η ψήφος στις γυναίκες και η ανάδειξη των γυναικών σε δημόσια αξιώματα. Οι Αμερικανίδες συνέχιζαν να γιορτάζουν την δική τους εθνική ημέρα την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου.
Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου – είτε επειδή ήταν Κυριακή είτε σε ανάμνηση της απεργίας του 1857 στην Νέα Υόρκη- και έκτοτε καθιερώθηκε η ημερομηνία αυτή για τον εορτασμό και υιοθετήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από τον ΟΗΕ.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Αργία μόνο για τις γυναίκες καθιερώθηκε στην Κίνα μετά την επικράτηση των κομμουνιστών του Μάο Τσε Τουνγκ.
Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό και διεκδικητικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας και αγάπης των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η οποίας από το 1977 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Κάθε μέρα γιορτή
Η «γυναίκα» δεν είναι απλά ένας τίτλος που έχει δοθεί αθέλητα, αλλά περιλαμβάνει εκατομμύρια θηλυκά ονόματα. Οι Σουφραζέτες, η γυναίκα της κοιλάδας, του βουνού, η γυναίκα στη θάλασσα, στους πολέμους, στις μάχες, στην ειρήνη, στην ψήφο, στα εύκολα και στα δύσκολα.
«Οι γυναίκες είναι ωραίες στο φως της ημέρας, αλλά είναι περισσότερο ωραίες στις σκιές της νύχτας», είχε γράψει ο πολωνός γνωμικογράφος Αντρέι Μαζέφσκι, αν και η ζωή αμέτρητων γυναικών σε όλον τον πλανήτη δεν είναι λουσμένη στον αισθησιασμό και στο φως.
Χιλιάδες γυναίκες σε όλον τον κόσμο πέφτουν καθημερινά θύματα λεκτικής και σωματικής βίας, από συζύγους, συντρόφους, πατεράδες, συναδέλφους, απλά και μόνο επειδή υστερούν αυτών σε σωματική διάπλαση και δύναμη. Οι γυναίκες δέχονται πολύ συχνά αρνητική κριτική επειδή έχουν μη αποδεκτό χρώμα, ύψος, βάρος, σωματότυπο, επειδή τα χρόνια διαγράφονται έντονα στη γυναικεία επιδερμίδα.
Η γυναίκα πρέπει να γιορτάζει όχι μόνο στις 8 Μαρτίου, αλλά κάθε ημέρα, επειδή αγωνίστηκε και αγωνίζεται, επειδή κατέκτησε με πάθος τα δικαιώματά της, επειδή κατάφερε να κερδίσει το δικαίωμα ψήφου και να συμμετέχει στον ανδροκρατούμενο χώρο της πολιτικής.
Στην Ελλάδα, η πρώτη απεργία εργατριών έγινε στις 13 Απριλίου του 1982 στον Πειραιά, στο εργοστάσιο υφαντουργίας των αδελφών Ρετσίνα.
Τη συγκεκριμένη χρονιά η εν λόγω υφαντουργία αποφάσισε να προβεί σε μειώσεις μισθών στις γυναίκες, από 80 σε 60 λεπτά της δραχμής. Την είδηση μετέδωσε τότε η πρώτη γυναικεία εφημερίδα, η «Εφημερίδα των Κυριών», η οποία κυκλοφόρησε το 1887 και πρόβαλλε θέματα που αφορούσαν στο δικαίωμα στην εκπαίδευση και στο δικαίωμα στην εργασία.
Όχι μόνο μια Παγκόσμια Ημέρα, αλλά κάθε ημέρα αξίζει δόξα σε αυτό το θαύμα που λέγεται «γυναίκα», η οποία κυοφορεί και γεννά την ίδια τη ζωή, ζώντας η ίδια σε έναν κόσμο που πολλές φορές τής στερεί όσα έπρεπε να τής προσφέρει απλόχερα.
Γνωμικά για τις γυναίκες
Άλμπερτ Αϊνστάιν
‘’Βάλε το χέρι σου επί ένα λεπτό μέσα σε μια κατσαρόλα με καυτό νερό – θα σου φανεί μια ώρα. Κάθισε δίπλα σε μια γοητευτική γυναίκα επί μία ώρα – θα σου φανεί ένα λεπτό. Αυτό θα πει σχετικότητα! (Αστειευόμενος, δίνοντας την πιο καυστική απάντηση σε όσους αμφισβητούν τη θεωρία της σχετικότητας.)”.
Σιμόν Ντε Μποβουάρ
“Δε γεννιόμαστε γυναίκες. Γινόμαστε γυναίκες”.
Όσκαρ Ουάιλντ
“Δεν θα έπρεπε ποτέ να εμπιστεύεται κανείς μία γυναίκα που λέει την πραγματική της ηλικία. Μια γυναίκα που θα το έλεγε αυτό σε κάποιον, θα μπορούσε να του πει οτιδήποτε”.
Αριστοτέλης Ωνάσης
“Εάν δεν υπήρχαν οι γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν καμία αξία”.
Ζοακίμ Ντι Μπελέ
“Επειδή ο Θεός δεν κάνει ποτέ λάθη, εύκολο είναι να καταλάβουμε ποιος έπλασε τη γυναίκα”.
Τζον Μίλτον
“Η ματιά των γυναικών εκφράζει ό,τι αποσιωπά η γλώσσα”.
Αλέξανδρος Δουμάς (πατήρ)
“Η πιο ανόητη γυναίκα είναι εκατό φορές πιο πονηρή απ’ τον πιο έξυπνο άντρα”.
Πηγή: emea.gr
